Atrakcje w pobliżu

Czy warto odwiedzić Augustów i jego okolice? Bez wątpienia! To jedna z najbardziej znanych miejscowości wypoczynkowych w Polsce, położona w malowniczej Puszczy Augustowskiej, zwanej Zielonymi Płucami Polski. Przyjeżdżający tu turyści mogą liczyć na wiele atrakcji i niezapomniane wrażenia.

W Augustowie warto zobaczyć przede wszystkim Studzieniczną

Piękną miejscowość położoną nad wodami Stawu Studzieniczańskiego i Jeziora Studzienicznego. To tu znajduje się zabytkowy drewniany kościół oraz kaplica Najświętszej Marii Panny z obrazem Matki Boskiej Studzieniczańskiej, która jest celem pielgrzymek i modlitewnym miejscem dla mieszkańców i turystów.

Historia obrazu kaplicy jest bardzo interesująca. Według legendy obraz miał zostać odkryty przez pasterza, który znalazł go na dnie studni. Początkowo umieszczono go w pobliskim kościele, ale z czasem przeniesiono do kaplicy w Studzienicznej, gdzie przyciąga on wielu pielgrzymów.

Kaplica z obrazem Matki Boskiej Studzieniczańskiej jest bardzo ciekawym zabytkiem architektonicznym, a także religijnym. Obok kaplicy znajduje się również legendarne źródło z cudowną wodą o leczniczych właściwościach, do którego przyjeżdżają ludzie w poszukiwaniu uzdrowienia.

Warto także zwrócić uwagę na pomnik Jana Pawła II, który został wzniesiony na wyspie w Studzienicznej. Papież odwiedził tę miejscowość podczas swojej pielgrzymki do Polski w 1999 roku i wówczas odbył mszę świętą na terenie miejscowej parafii. Pomnik jest upamiętnieniem tej wizyty i stanowi ważne miejsce dla pielgrzymów i turystów odwiedzających Augustów.

Sanktuarium Matki Bożej Studzieniczańskiej – Matki Kościoła" to miejsce, które słynie z cudów i łask, związanych z Obrazem Maryi. Położone na tzw. "wyspie" (obecnie połączonej groblą z lądem), Sanktuarium cechuje obecność Matki Bożej, piękno przyrody oraz cisza i spokój pustelni, sprzyjające refleksji i zadumie. Historia kultu maryjnego w Studzienicznej związana jest z klasztorem kamedułów na Wigrach, który był właścicielem tych ziem od 1715 r. Początkowo na wyspie osiedlił się nieznany z imienia pustelnik, prawdopodobnie z zakonu kamedułów, który zbudował chatkę i prowadził życie pustelnicze. Nabożeństwo do Matki Bożej i obecność pustelnika przyciągały wielu pielgrzymów, którzy prosili go o modlitwę i rady w trudnych sprawach. Pustelnik modlił się z nimi i podnosił na duchu. W 1740 r. biskup wileński powołał komisję, która zbadała podstawy tej pobożności i wydała pozytywną opinię o wydarzeniach na wyspie. Przed rokiem 1770 na wyspie osiedlił się na stałe drugi pustelnik, Wincenty Morawski, który zbudował na wyspie kaplicę z drewna krytą słomą. Dzięki swojej służbie i oddaniu ludziom zyskał uznanie pielgrzymów, którzy nadawali mu miano "czcigodnego Wincentego eremity studzienickiego". Morawski udał się pieszo do Rzymu, gdzie wyprosił u Piusa VI cztery odpusty dla tego miejsca. Sanktuarium Matki Bożej Studzieniczańskiej - Matki Kościoła w Studzienicznej to specyficzne i wyjątkowe miejsce, które z powodzeniem przyciąga ludzi z całej Polski i nie tylko.

W Augustowie są najlepsze jagodzianki w Polsce.

Jagodzianki to nie tylko pyszne wypieki, ale także tradycja i kultura Podlasia." - słyszę te słowa już od dłuższego czasu i zdecydowałem się przetestować, czy faktycznie jagodzianki z Augustowa są tak dobre, jak mówi się o nich w sieci.

Należy zaznaczyć, że jagodzianki to wypiek, który cieszy się ogromną popularnością w całej Polsce, a zwłaszcza w regionach, w których rosną dziko jagody. Augustów i Podlasie to miejsca, w których jagody rosną obficie, co sprawia, że jagodzianki są tutaj nieodłącznym elementem kultury i tradycji.

Przybywszy do Augustowa, udałem się do pracowni cukierniczej Nowomiejska 1, która słynie z najlepszych jagodzianek w mieście. Po wejściu do sklepu, czułem intensywny zapach świeżo wypiekanych ciast, a na półkach widniały dziesiątki opakowań z jagodziankami o różnych rozmiarach.

Postanowiłem kupić kilka jagodzianek, by przetestować, jak smakują. Już po pierwszym kęsie poczułem, że to wypiek zrobiony z miłością do tradycji i starannością. Ciasto było wilgotne, ale nie za bardzo, a jagody dodawały mu słodkości i lekkiej kwaśności.

Jagodzianki z Nowomiejskiej 1 to wypiek, który jest godny polecenia. Składniki używane do ich przygotowania są naturalne i pochodzą z okolic Podlasia, co gwarantuje autentyczny smak i aromat. W skład wchodzą świeże jagody, naturalne masło, mleko i jajka, co sprawia, że jagodzianki są nie tylko pyszne, ale także zdrowe i pełne wartości odżywczych.

Jeśli szukasz najlepszych jagodzianek w Polsce, zapraszamy do  Augustowa. Gwarantujemy, że nie pożałujesz swojego wyboru!

Kanał Augustowski

Historia Kanału Augustowskiego sięga XIX wieku, kiedy to władze Królestwa Polskiego podjęły decyzję o budowie kanału łączącego rzekę Niemen z rzeką Wisłą, a tym samym Bałtyk z Morzem Czarnym. Projekt ten miał na celu ułatwienie transportu towarów między wschodnią i zachodnią częścią kraju, a także zapewnienie bezpiecznej drogi wodnej w okresie wojen.

Inicjatorem budowy Kanału Augustowskiego był podpułkownik Ignacy Prądzyński, który w 1823 roku przedstawił projekt nowej drogi wodnej łączącej rzekę Niemen z Kanałem Bydgoskim. Budowa kanału rozpoczęła się w 1824 roku i trwała ponad 20 lat. Prace nad kanałem były bardzo trudne, ze względu na trudne warunki terenowe oraz niedostępność niektórych obszarów.

Kanał Augustowski został oficjalnie otwarty 12 lipca 1839 roku. W okresie międzywojennym kanał był intensywnie wykorzystywany do transportu drewna i innych surowców. W czasie II wojny światowej kanał uległ zniszczeniu, jednak już po wojnie rozpoczęto jego odbudowę.

W latach 60. XX wieku Kanał Augustowski stracił na znaczeniu w transporcie, jednakże stał się popularnym miejscem turystycznym. Dziś na kanałach kursują statki turystyczne, umożliwiając zwiedzanie pięknych krajobrazów Mazur.

Kanał Augustowski jest uważany za jedno z największych osiągnięć budowlanych XIX wieku w Polsce i jest uważany za jeden z najpiękniejszych kanałów w Europie.

Uroczysko Święte Miejsce

Uroczysko Święte Miejsce jest miejscem o długiej historii. Już w czasach przedchrześcijańskich, na terenie Puszczy Augustowskiej, znajdowały się miejsca kultu pogańskiego. Polana nad rzeką Rospudą, gdzie obecnie znajduje się Uroczysko Święte Miejsce, była jednym z takich miejsc.

Po chrystianizacji ziem polskich w XI wieku, na terenie Puszczy Augustowskiej powstały pierwsze kościoły i klasztory. Jednak tradycja czczenia pogańskich miejsc kultu przetrwała i nadal była praktykowana przez okoliczną ludność.

W XVIII wieku, w czasach panowania Augusta III Sasa, na polanie powstała drewniana kapliczka, która służyła jako miejsce modlitw i nabożeństw dla miejscowych katolików.

W okresie zaborów, na przełomie XIX i XX wieku, Uroczysko Święte Miejsce stało się miejscem spotkań patriotycznych Polaków, którzy organizowali tu tajne zebrania i modlitwy za wolność Polski.

W czasie II wojny światowej, Niemcy zdewastowali kapliczkę i zburzyli krzyże, ale po wojnie mieszkańcy okolicznych wsi odbudowali to miejsce i ponownie zaczęli je pielęgnować.

Obecnie Uroczysko Święte Miejsce jest jednym z najważniejszych miejsc kultu religijnego w regionie, odwiedzanym przez pielgrzymów i turystów. Na polanie znajduje się drewniana kapliczka oraz kilka krzyży, a każdego roku w sierpniu odbywa się tutaj uroczysta msza św.

Mosty w Stańczykach

Mosty w Stańczykach to dwa zabytkowe mosty kolejowe z lat 1917-1918, znajdujące się w Stańczykach, powiecie gołdapskim, w województwie warmińsko-mazurskim. Są one wpisane do rejestru zabytków nieruchomych tego województwa.

Te mosty stanowią część infrastruktury nieczynnej linii kolejowej, która łączyła Gołdap z Żytkiejmami. Czasem określa się je jako Akwedukty Puszczy Rominckiej. Są one najwyższymi mostami kolejowymi w Polsce. Konstrukcja każdego z nich składa się z 5 przęseł, ma długość 180 metrów i wysokość do 36,5 metra. Pod mostami przepływa rzeka Błędzianka.

Pałac Paca w Dowspudzie

Pałac Paca w Dowspudzie został zbudowany w latach 1820-1823. Budowla reprezentuje styl neogotycki i prezentuje się niesłychanie wytwornie. Gmach miał dowodzić majętności fundatora, generała wojsk polskich i napoleońskich, Ludwika Michała Paca. Projekt pałacu wyszedł spod ręki włoskiego architekta Piotra Bosio, zaś jego pracę kontynuował również Włoch, Henryk Marconi.

Po powstaniu listopadowym właściciel pałacu emigrował, co spowodowało powolne podupadanie pałacu. W końcu, w 1867 roku, pałac został rozebrany na budowę koszar suwalskich. Obecnie zwiedzający mają możliwość podziwiania pozostałego arkadowego portyku, murów fundamentowych, dwukondygnacyjnych piwnic, parku oraz narożnej wieży, znanej jako Wieża Bociania.

Według miejscowych podań Wieża Bociania przetrwała jedynie dlatego, że na jej szczycie znajdowało się bocianie gniazdo. Mimo zniszczenia pałacu, Wieża Bociania stanowi dziś interesujący element krajobrazu i atrakcję turystyczną.

Pokamedulski Klasztor w Wigrach

Klasztor w Wigrach to wyjątkowe miejsce na mapie Suwalszczyzny i w Polsce. Wznoszący się na wzgórzu, otoczony przez wody jeziora Wigry i lasy Wigierskiego Parku Narodowego, klasztor to zabytek sakralny o niezwykłej wartości architektonicznej i historycznej. Już z daleka przyciąga uwagę swoją sylwetką, a bliżej przyglądając się, można podziwiać barokowy kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, wspaniale zdobione wnętrze oraz dziewięć bocznych ołtarzy.

Klasztor w Wigrach to miejsce o bogatej historii, która sięga czasów rodu Jaćwingów, a w 1668 roku osiedliło się tam 12 zakonników kamedulskich. To oni założyli miasto Suwałki oraz okoliczne wsie i folwarki. Zakonnicy mieszkali na wzgórzu w niewielkich domkach pustelniczych, zgodnie z regułami kamedulskiego zakonu, czyli w odosobnieniu i w otoczeniu dzikiej puszczy i jeziora. Pomimo skromności i pustelniczego trybu życia, byli to gospodarni zakonnicy, którzy budowali drogi, obrabiali rolę i tworzyli fabryki. Pokamedulski klasztor na Wigrach był wtedy jednym z najbogatszych w Europie.

Niestety, drewniane zabudowania klasztoru i kościoła spłonęły, ale już po 50 latach budowy powstał nowy murowany kościół, który do dziś zachwyca swoim pięknem. Kamedułowie mieszkali na Wigrach przez 132 lata, a dzisiaj klasztor to popularne miejsce pielgrzymek, a także turystyczny punkt na mapie Suwalszczyzny. Otoczenie klasztoru i jeziora Wigry zapewniają mnóstwo atrakcji turystycznych, co sprawia, że wizyta w klasztorze to nie tylko okazja do zwiedzenia zabytku, ale także do aktywnego spędzenia czasu wśród pięknej przyrody.

Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP na Wigrach to najokazalszy zabytek klasztoru pokamedulskiego. Jest to przykład barokowej architektury o imponującym wnętrzu, bardzo bogato zdobionym. Ołtarz główny jest rzeźbiony z drzewa dębowego i pozłacany, co nadaje mu wyjątkowy charakter. W bocznych wnękach kościoła znajduje się aż 9 dodatkowych ołtarzy, które zachwycają swoim pięknem i finezją wykonania.

Wigierska Kolej Wąskotorowa

Wigierska Kolej Wąskotorowa w Płocicznie to kontynuacja leśnej wąskotorówki w Puszczy Augustowskiej z czasów I wojny światowej, rozbudowanej w latach 1923-26. Trasa kolei biegnie z Płociczna w okolice Zelwy i stanowi uzupełnienie powstałego w latach 1824-39 Kanału Augustowskiego, głównego środka transportu drewna do Europy i tartaków położonych wzdłuż tego szlaku wodnego. Na jeziorze Wigry zlokalizowano szereg bindug, gdzie zatapiano drewno, zbijano je w tratwy i holowano w okolice tartaku w Płocicznie. W latach 80. XX wieku kolejka uległa likwidacji i dopiero kilka lat temu wznowiła przewozy, już jako kolejna atrakcja turystyczna Wigierskiego Parku Narodowego. Na trasie o długości 10 km, rozpoczynającej się i kończącej w Płocicznie, kolejka zatrzymuje się na tzw. fotoskopach na Bindudze, Powałach i Bartnym Dole. Latem turyści jadą w odkrytych wagonikach, poza sezonem letnim w krytych i ogrzewanych. Przejazd Wigierską Koleją Wąskotorową jest niezwykłą atrakcją turystyczną. W czasie jazdy można podziwiać lasy Wigierskiego Parku Narodowego, a na malowniczo usytuowanych przystankach zachwycać się pięknem jeziora Wigry oraz poznać historię eksploatacji dóbr puszczańskich.

Trasa wycieczki rowerowej: - "Szlak rowerowy "Orła Białego"

opisy szlaków rowerowych -

https://greenvelo.pl/szlaki?params%5Bp_2%5D=11

"The White Eagle Cycling Trail" is a long, 75-kilometer route, laid out in the form of a loop through the Augustów Forest, east of Augustów. This almost entirely forested trail runs along forest roads and paths among the pines of the Augustów Forest. Due to the difficult terrain, the forest roads are suitable for experienced cyclists who are skilled in off-road riding.

The general route of the trail is as follows: Augustów, Turystyczna Street, former sawmill (0.0 km) - Wojciech, J. Białe Augustowskie (2.1 km) - Studzieniczna (3.9 km) - cemetery from the First World War near the forest pond in Gajenek (5.9 km) - provincial road No. 664 (25.8 km) - Jastrzebna railway station (32.7 km) - Krasnybór (35.3 km) - Kryłatka (43.7 km) - Sajno Lake, junction of trails (62.5 km) - Sajenek (69.1 km) - Augustów, Turystyczna Street, former sawmill (74.5 km).

A trip along the trail will certainly take the whole day and requires a lot of effort. It is recommended to bring food and water as most of the route runs through forests. The trail's advantage is the densely distributed, inviting wooden forest rest areas.

The trail is well marked. The trail signs are quite clear, following the standards of the PTTK and are white and red. The history of Poland and patriotic traditions are also a recurring theme of the trail. It runs through places of remembrance, with numerous monuments and crosses commemorating the struggles for independence fought by Poles in the Augustów Forest during the time of partition and occupation. The trail's advantage is also the densely arranged, rich in content educational boards. Due to the forested nature of the trail, one often needs to be careful not to get lost among the forest paths' intersections, as the signs are rather sparsely placed on straight stretches.

The trail starts in Augustów, on the eastern edge of the city by Lake Białe Augustowskie, near the old sawmill. This is the first resting place. The trail runs along the southern shore of Lake Białe, through the touristy developed areas of the hamlet of Wojciech to Studzieniczna. It is worth seeing the Marian sanctuary on the lake island. Next to the chapel, there is a well with "miraculous" water and a monument to John Paul II.

From this point, the trail turns south and, next to the cemetery from the First World War, leads to the middle of the forest lake Sajenek. It encircles the lake from the north and for over 25 kilometers delves into the forest depths of the Augustów Forest. These rather wet areas are a sanctuary for game and at the same time, one of the largest, densest forest complexes in Poland. It covers over 160,000 ha, of which about 25% is currently located in Belarus. It is a relic of the former impenetrable forests that once covered the borders of Lithuania, Ruthenia, and Poland. Polish kings and Lithuanian princes once hunted wild game in these forests. Almost 85% of the forest is made up of coniferous forests dominated by pine trees due to human activity and climate change over the last few centuries. The local variety of pine called the Augustów pine is particularly noteworthy.

Der Radweg "Weißer Adler" ist eine lange, 75 Kilometer lange Strecke, die östlich von Augustów in Form einer Schleife durch den Augustów-Wald führt. Dieser fast vollständig bewaldete Weg verläuft entlang der Wege und Pfade zwischen den Kiefern des Augustów-Waldes. Aufgrund der schwierigen Waldstraßen eignet er sich nur für erfahrene Radfahrer, die an das Fahren im Gelände gewöhnt sind.

Verlauf der Strecke: Augustów, Turystyczna Straße, ehemalige Sägemühle (0,0 km) - Wojciech, J. Białe Augustowskie (2,1 km) - Studzieniczna (3,9 km) - Friedhof aus dem Ersten Weltkrieg am Waldrand des Gajenek-Sees (5,9 km) - Landesstraße Nr. 664 (25,8 km) - Jastrzebna Bahnhof (32,7 km) - Krasnybór (35,3 km) - Kryłatka (43,7 km) - Sajno-See, Knotenpunkt von Wanderwegen (62,5 km) - Sajenek (69,1 km) - Augustów, Turystyczna Straße, ehemalige Sägemühle (74,5 km).

Die Tour auf diesem Weg wird sicherlich einen ganzen Tag in Anspruch nehmen und erfordert wirklich viel Anstrengung. Es wird empfohlen, Verpflegung und Wasser mitzunehmen, da der größte Teil der Strecke durch Wälder führt. Der Vorteil des Weges sind die dicht beieinander liegenden, einladenden Wald-Rastplätze, die vollständig aus Holz gebaut sind. Die Strecke ist gut markiert. Die Wegweiser sind ziemlich gut lesbar, sie entsprechen dem Standard der PTTK-Beschilderung und sind weiß-rot. Die Geschichte Polens und patriotische Traditionen sind übrigens das Hauptthema des Weges. Er verläuft durch Gedenkstätten, und auf dem Weg gibt es zahlreiche Denkmäler und Kreuze, die an die Kämpfe für die Unabhängigkeit erinnern, die von Polen im Augustów-Wald während der Teilungen und der Besatzungszeit geführt wurden. Ein weiterer Vorteil des Weges sind die dicht platzierten, inhaltlich reichen pädagogischen Tafeln. Aufgrund des Waldcharakters des Weges muss man oft darauf achten, sich nicht in den verzweigten Waldwegen zu verirren - auf geraden Abschnitten sind die Wegweiser ziemlich selten platziert. Der Weg beginnt in Augustów am östlichen Rand der Stadt am Białe Augustowskie-See, an der alten Sägemühle. Hier ist der erste Rastplatz. Der Weg verläuft entlang des Südufers des Białe-See, durch die touristisch erschlossene Umgebung des Weilers Wojciech bis nach Studzieniczna. Auf der Insel im See ist ein Marienheiligtum zu sehen. Neben der Kapelle befindet sich ein Brunnen mit "wundersamem" Wasser und ein Denkmal für Johannes Paul II. Von hier aus biegt


Велосипедный маршрут «Белого Орла» - это длинный, протяженностью в 75 километров трек, проложенный в виде петли через Августовский лес на восток от города Августов. Этот практически полностью лесной маршрут проходит по тропинкам и дорожкам среди сосен Августовского леса. Из-за труднопроходимых лесных дорог, он подходит для опытных велосипедистов, привыкших к катанию в условиях бездорожья.

Общий путь маршрута: Августов, улица Туристическая, старая пилорама (0,0 км) - Войцех, Я. Белые Августовские (2,1 км) - Студзенична (3,9 км) - кладбище Первой мировой войны у лесного пруда Гаенек (5,9 км) - автомобильная дорога № 664 (25,8 км) - железнодорожная станция Ястребна (32,7 км) - Красныйбор (35,3 км) - Крылатка (43,7 км) - озеро Сайно, пересечение маршрутов (62,5 км) - Сайенек (69,1 км) - Августов, улица Туристическая, старая пилорама (74,5 км).

Поездка по маршруту, безусловно, займет целый день и потребует значительных усилий. Рекомендуется взять с собой еду и воду, так как большинство маршрута проходит через леса. Достоинством маршрута являются густо расположенные, пригодные для отдыха, лесные места, полностью изготовленные из дерева. Маршрут хорошо обозначен. Знаки маршрута достаточно читаемы, соответствуют стандартам ознакомления Польского туристического союза и имеют бело-красный цвет. История Польши и патриотические традиции, кстати, являются основной темой маршрута. Он проходит через места памяти, на его пути множество памятников и крестов, посвященных борьбе за незав